|
Vandaag stond
Dröge op de parkeerplaats van een Truckstop. Die grote Trucks bekijkend viel
Dröge’s oog op een niet al te snuggere chauffeur ( die zijn er ook) die dacht
dat zijn combinatie van vijftien en een halve meter wel op een parkeerplekje
paste van nog geen tien meter. Na drie keer in en uit gestapt te zijn om te zien
of de kont van de oplegger nu al van de weg was en bij de vierde keer toch maar
besloten werd om een andere langere plek te zoeken, gingen Dröge’s gedachten
even terug naar de tijd dat Dröge examens mocht afnemen bij het technische
gedeelte van het chauffeursdiploma. Daar moesten wij een aantal testen afnemen,
waarbij een aantal basishandelingen gedaan moesten worden door chauffeurs in
opleiding. Één test was het overstarten van de vrachtauto met een hulp-accu.
Niet om de lezers bang te maken, maar als je een accu verkeerd aansluit, kan hij
ontploffen. Gelukkig voor ons waren dit nep-accu’s…….
De examenvraag
wat te doen als je vast zit onder een viaduct werd met grote vragende ogen
beantwoord en als je het antwoord gaf om de lucht uit de banden te laten, kwam
steevast de opmerking: “maar ik zit toch aan de bovenkant vast? Niet aan de
onderkant!”
Een andere test
was het verwisselen van een wiel, dit keer bij een echte truck. Dit was voor ons
enorm opletten geblazen want als je zag waar en hoe de krik er onder gezet werd,
dan kon een ongeluk vaak op het nippertje worden voorkomen. Gelukkig voor deze
“helden” bestaat er de service van een garage of een speciale bandenservice die
het wiel komen verwisselen.
Hiermee komt
Dröge op het feit het thema van deze column op twee manieren gelezen kan worden.
Nat-rekken of na-trekken? Als er van een vrachtwagen een band verwisseld was,
dan schreven wij met krijt altijd op de band van het desbetreffende wiel;
NATREKKEN ! In de cabine van de chauffeur hingen we dan een kaartje of plakten
wij een sticker met de opdruk: na 50km wielmoeren natrekken. Door het zetten van
de velg op de as kon hiermee voorkomen worden dat het wiel er af liep. Alle niet
truckers nu niet gelijk schrikken; bij een personenauto hoeft dit niet. De
helderlichten onder de chauffeurs die het verschil niet zagen tussen na-trekken
en nat-rekken zullen wel een emmer water mee hebben genomen om de wielen nat te
maken, alleen het rekken weet ik niet hoe ze dat ingevuld hebben…… Ook heeft
Dröge wel eens een chauffeur geholpen die zónder wiel stond langs de snelweg.
Het begrip na 50km vatte hij zo letterlijk op, dat hij elke keer na 50km zijn
wielen na ging trekken. Dit met zo’n grote sleutel, dat elke keer de moeren een
klein stukje aangedraaid konden worden. De eigenaardige eigenschap van staal is,
dat het elke keer een stukje oprekt, totdat het afknapt. Erg lastig is ook om
precies bij elke 50km een plekje te zoeken om even rustig na te trekken. Stel je
voor dat dit precies onder een viaduct is …….
Dröge |